41ος Αυθεντικός Μαραθώνιος της Αθήνας
Φέτος τόλμησα να κάνω για πρώτη φορά κάτι που ήθελα πολλά χρόνια. Πήρα μέρος στον Μαραθώνιο. Το άγχος πολύ μα ο ενθουσιασμός μου μεγαλύτερος! Χωρίς προπόνηση και με λάθος εξοπλισμό, το μόνο που ήθελα ήταν να τερματίσω.
Η μέρα είχε φτάσει!
Ραντεβού στα λεωφορεία στις 6:00πμ.
Στις 7:30πμ φτάσαμε στο γήπεδο του Μαραθώνα.
7:30πμ -9:30πμ αναμονή μεσ’ την παγωνιά.
Και τώρα, όντως θα τρέξουμε 42χλμ;
Αρχίζει ο αγώνας και τα ξεχνάς όλα!
Βλέπεις τον κόσμο, τόσα χαμόγελα, να αρχίζουν όλοι μαζί, να έχουν ταξιδέψει από όλα τα μέρη του κόσμου, ο καθένας με τις δικές του δυσκολίες, ο καθένας με τη δική του προετοιμασία. Ξεκινάς με ακουστικά και μουσική, μα τη σταματάς συνέχεια για να ακούσεις τον κόσμο να σου φωνάζει και να σε εμψυχώνει. Κάποιοι μας έδιναν κλαδιά ελιάς και μας έλεγαν «Πήγαινέ το στο Καλλιμάρμαρο, μπορείς!»
Σε όλη τη διαδρομή περνούσαν από το μυαλό μου πολλά: «Πού πας τώρα; Πώς σκέφτηκες κάτι τέτοιο; Αν πάθεις κάτι τι θα γίνει με τον χορό; Πώς θα φτάσω μέχρι το τέλος;». Ένας συνεχής αγώνας μέσα μου… Όμως, φτάνει μόνο να το πιστέψεις. Αν το πιστέψεις και το θελήσεις πραγματικά, θα το κάνεις! Αν πεις «Θα το κάνω!», θα τα καταφέρεις όποιο κι αν είναι το τίμημα. Τρέχα, περπάτα και τερμάτισε! Σε περιμένουν οι δικοί σου άνθρωποι εκεί. Άνθρωποι που πίστεψαν σε εσένα. Μη σταματάς!
Όσοι θέλετε να τρέξετε για πρώτη φορά, σας συμβουλεύω να αφήσετε τους χρόνους και να προσπαθήσετε να το ευχαριστηθείτε. Μόνο χαρά θα εισπράξετε στον τερματισμό. Χαρά και απέραντη συγκίνηση. Δεν υπάρχει ομορφότερος τερματισμός!
Στον αγώνα αυτό κυριαρχεί το ήθος, η καλοσύνη, ανιδιοτέλεια, η προσφορά και τόσες άλλες αρετές του ανθρώπου που ακόμη υπάρχουν! Κάπου διάβασα «Αν έχεις χάσει την πίστη στους ανθρώπους, πήγαινε να δεις Μαραθώνιο».
Επιβεβαιώνω!
Στον αγώνα αυτό πήρα μία από τις τελευταίες θέσεις. Δεν με ενδιαφέρει καθόλου! Καθόλου! Με νοιάζει μόνο που κατάφερα να τερματίσω, που προσπάθησα, που δεν τα παράτησα!
Φίλοι μου, μην τα παρατάτε ποτέ! Όσες κι αν είναι οι δυσκολίες, όσος κι αν είναι ο πόνος, στο τέλος σας περιμένει κάτι όμορφο!
Μην τα παρατάτε ποτέ!
-γράφει η Αλεξάνδρα Κατσιμπόκη-
